گزیده نشریه داخلی افق اندیشه شماره دو

کنفرانس بین المللی – آموزش ناشنوایان دو زبانه (استکهلم – سوئد 29-25 مرداد ماه 1372)

b_250_200_16777215_00_images_1394_confrance72.jpg

کنفرانس بین المللی – آموزش ناشنوایان دو زبانه
(استکهلم – سوئد 29-25 مرداد ماه 1372)

هدف از برگزاری این کنفرانس که به همت سازمان ناشنوایان سوئد، دانشگاه استکهلم، فدراسیون جهانی ناشنوایان و دفتر بین المللی یونسکو در سوئد برگزار گردید، حمایت از زبان ناشنوایان به عنوان زبان اول آنها و استفاده از آن در آموزش ناشنوایان بود.
در این کنفرانس معاون نخست وزیر سوئد در سخنرانی خود اظهار داشت:" تغییرات رفتاری و دیدگاهی مردم سوئد نسبت به زبان اشاره و تجربیات و دانش هایی در این زمینه مورد توجه همه کشورهای جهان قرار گرفته است و به همین دلیل یونسکو و فدراسیون جهانی از ما خواستند که چنین کنفرانسی را برنامه ریزی کنیم، تا ناشنوایان دیگر کشورهای جهان نیز بیدار شوند و برای گرفتن حق استفاده از زبان خود تلاش کنند. هدف این کنفرانس بالا بردن آگاهی ناشنوایان نسبت به اهمیت زبان اشاره است. اگر چه هنوز نظرات منفی زیادی در مورد زبان اشاره و لزوم استفاده از آن در آموزش ناشنوایان وجود دارد، اما به عقیده ما با نادیده گرفتن حق داشتن زبان ناشنوایان حتی با وجود آموزش بسیار خوب نیز حقوقشان دررابطه با مسائل دیگر اجتماعی نادیده گرفته شده است.

ناشنوایان مدتهاست که در رابطه با حق داشتن زبان خود مبارزه می کنند و مبارزات آنها در سوئد در سال 1981 به نتیجه رسید. در این سال دولت سوئد زبان اشاره سوئد را به عنوان زبان اصلی ناشنوایان پذیرفت و اجازه داد که از این زبان برای آموزش ناشنوایان مادرزادی این کشور استفاده شود . سوئد اولین کشور جهان است که در سال 1990 زبان اشاره سوئدی را به عنوان یکی از مواد درسی در دانشگاه استکهلم در برنامه آموزشی گنجانید.
ناشنوایان سوئدی زبان گفتاری را بعنوان زبان دوم می آموزند و امروزه محققین مشغول بررسی روشهایی هستند که چگونه این دو زبان را به نحو بهتر به ناشنوایان بیاموزند. در گذشته ما فکر می کردیم که توانایی در گفتارو به کار بردن کلمات به معنای تسلط کافی در زبان و نوشتن است، ولی تجربه به ما نشان داده است که آموزش گفتار و به کارگیری کلمات نه تنها مهارت کافی در زبان را به ناشنوا نمی دهد، بلکه فقط توانایی تلفظ صحیح را به او می آموزد.

آرم روی جلد این گزارش که آرم کنفرانس مذکور است و در آن حروف الفبای فارسی در کنار سایر زبانهای بنام بین المللی قرار گرفته.

ما در سوئد با بازکردن یک پاراگراف در قانون، حمایت کامل از ناشنوایان را در وظایف وزارت بهداشت و رفاه اجتماعی قرار دادیم که یکی از این حمایت ها ارائه خدمات رابطی است و سرمایه گذاری زیادی در زمینه آموزش رابط در کشور ما قرار گرفته است . به امید اینکه این کنفرانس باعث شود که مردم دنیا بفهمند که در حقیقت زبان اشاره زبان اصلی ناشنوایان است".
آقای دکتر اگومبو نماینده کشور کنیا در رابطه با زبان اشاره و موقعیت آن در کنیا گفت:" ما مشکلات زیادی در رابطه با آموزش زبان اشاره به ناشنوایان در مدارس داریم . در کنیا شنوایان اصرار می کنند که ناشنوایان حرف بزنند، در کشور ما اطلاعات شنوایان نسبت به زبان اشاره بسیار کم است. آنها نمی دانند که زبان اشاره چطور خلق و چگونه از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود و این عدم آگاهی باعث ایجاد مشکلات زیادی برای ناشنوایان شده است. ناشنوایان در کنیا از هیچ حقوق ویژه ای برخودار نیستند". (ادامه دارد)
متذکر می شود هیات شرکت کننده از طرف ایران در این کنگره عبارت است از: آقایان محسن لوح موسوی و حبیب تهرانی زاده به همراه خانم ایران بهادری رابط ناشنوایان

 

منبع: نشریه داخلی افق اندیشه شماره دو