بیانیه ی فدراسیون جهانی ناشنوایان در مورد استاندارد سازی زبان اشاره

بیانیه ی فدراسیون جهانی ناشنوایان در مورد استاندارد سازی زبان اشاره

فدراسیون روسیه، مسکو، 20 می 2014

ترجمه: مروارید صادقیان

فدراسیون جهانی ناشنوایان در مورد تلاش های برخی از کشورها برای استاندارد سازی زبان اشاره ابراز نگرانی نموده است. معمولاً استاندارد سازی زبان، تنها روی یک کلمه یا یک اشاره اعمال می شود و در نتیجه، دامنه ی وسیع تغییرات زبانی نادیده گرفته می شود.
در کنوانسیون حقوق معلولین سازمان ملل (CPRD)، بند 21 (e)، مقامات دولتی را موظف به شناختن ظرفیت ها و پیشرفت زبان اشاره می نمایند. در بطن CRPD، زبان اشاره باید به بهترین حالت برای استفاده ی جامعه های ناشنوایان سراسر دنیا ارتقا یابد.

برخی از موسسات یا محققین، لغت نامه هایی چاپ کرده اند که تنها یک اشاره برای یک مفهوم معنایی دارد و اشاره های دیگر ومعانی دیگر کلمات در آنها نادیده گرفته می شود و با این کار اقدام به استاندارد سازی زبان اشاره نموده اند. این روش اشتباه است، چون نمی تواند آینه ی تمام نمای گستردگی زبانهای طبیعی باشد. همچنین این منابع، جهت تدریس زبان اشاره، و آموزش رابط، ویا به عنوان تاریخچه ی ثبت شده ی زبان اشاره مورد استفاده قرار می گیرد و اغنای طبیعی و گستردگی زبان در این منابع منعکس نمی شود. ممکن است که چنین حرکتی در طولانی مدت، به ناکارآمدی و یا حتی ازبین رفتن زبان منتهی شود.
مهم است که زبان های اشاره را به عنوان زبان هایی تکامل یافته درنظر بگیریم که در عین حال که با زبان گفتاری همسان خود ارتباط تنگاتنگ دارند، از لحاظ ساختاری کاملاً با آن متفاوتند.
برخی معتقدند که برای هر معنا باید تنها یک اشاره وجود داشته باشد، اما این کار از نطر علمی و عملی اشتباه است. باید توجه داشته باشیم که زبانهای گفتاری هم برای یک معنا گاهی بیش از دو کلمه دارند. (مانند کامپیوتر و رایانه؛ آسانسور و بالابر)
زبانهای اشاره همانند زبان های گفتاری هستند که در آنها گستردگی زبانشناسی اجتماعی جایگاه ویژه ای دارد (لوکاس و والی؛1998 و لوکاس، والی و بیلی؛2001).این گستردگی را می توان به این صورت دسته بندی نمود:
• منطقه ای ( مکان زندگی افراد)
• سنی ( انسان های سالخورده و انسان های جوان)
• جنسیت ( مرد و زن)
• تحصیلات (میزان سواد افراد)
• پس زمینه ی خانوادگی ( در خانواده ناشنوا بوده است یا خیر)
• اجتماع (گروه هایی که فرد با آن در ارتباط است)
• قومیت ( اهلیت و نژاد شخص)
• موقعیت (رسمی یا دوستانه و عادی)
• لغوی ( استفاده از راه ها و کلمات مختلف برای صحبت کردن)
البته در تمام زبان ها جایز است که یک مفهوم با اشاره ها یا کلمه های مختلف بیان شود. گستردگی و تنوع ویژگی طبیعی هر دو زبان اشاره و گفتار و است و به عنوان بخش مهمی از پژوهش های زبانی به شمار می رود.
اطلاعات بیشتر در زمینه ی بیانیه ی فدراسیون جهانی ناشنوایان در آدرس زیر آورده شده است:

http://wfdeaf.org/wp-content/uploads/2014/02/WFD-statement-sign-language-work.pdf

تأکید این بیانه بر روی انجام پژوهش های زبان اشاره به رهبری کاربران زبان اشاره و یا اعضای عادی فدراسیون جهانی ناشنوایان است. همچنین باید در نظر داشت که در کنوانسیون حقوق معلولین سازمان ملل، دولت باید اجازه دهد تا معلولین بتوانند آزادانه عقایدشان را بیان کنند، و این امر شامل زبان اشاره نیز می شود. فدراسیون جهانی ناشنوایان بر این باور است که هر در هر پژوهشی راجع به زبان اشاره، باید گوناگونی و گستردگی اشارات آورده شود. در نتیجه، فرهنگ لغات زبان اشاره باید تمامی اشارات مربوط به یک کلمه ی مورد استفاده ی افراد و جوامع مختلف را در اسناد خویش حفظ نماید. نباید هنگام جمع آوری کلمات، تنها یک اشاره را برای یک لغت به کار برد. بنا بر این فدراسیون جهانی ناشنوایان از هیچ گونه حرکتی برای استاندارد سازی زبان اشاره حمایت نمی کند اما تحقیقات و پژوهش های مناسب و درست برای جمع آوری تمام اشاره های سراسر دنیا را مورد تأیید قرار می دهد.
برای اطلاعات بیشتر راجع به بیانیه ی فدراسیون جهانی ناشنوایان در مود وحدت زبان اشاره، به آدرس زیر مراجعه کنید:

http://www.wfdeaf.org/wp-content/uploads/2011/04/Statement-on-the-unification-of-sign-languages-_January-2007_1.pdf

که در آن به فعالیت های منفی برای استاندارد سازی زبان اشاره، از جمله موارد زیر،پرداخته شده است:
• جایگزینی زبان اشاره ی قدیمی با یک زبان اشاره ی "بهتر"
• وحدت چندین زبان اشاره و تشکیل یک زبان اشاره ی واحد
• حذف اشاره های بیگانه از زبان از زبان اشاره
هیچ یک از موارد فوق مورد تأیید فدراسیون جهانی ناشنوایان نیست.

فدراسیون روسیه، مسکو

 20 می 2014

• قبلی
• بعدی